W związku z nowymi obowiązkami zawodowymi pojawiła się konieczność dostosowania mojego ubioru do panującego w firmie dress codu. Nie jest to prosta sprawa biorąc pod uwagę, że pracownicy mają nosić szare koszule typu Winchester - z białym kołnierzem, a producent, który nas ubiera nie szyje powyżej rozmiaru 44. Nie pozostało mi nic innego jak podjąć się wyzwania i uszyć moje stroje do pracy samodzielnie.
Wybrałam bawełnę z dodatkiem lycry, aby tkanina lepiej się układała na sylwetce - czy był to trafny wybór okaże się w noszeniu.
Wykorzystałam wykrój z burdy plus, który niestety musiałam znacznie zmodyfikować zaszewkami, aby w końcu uzyskać pożądany efekt.
Stójkę kołnierza - inaczej niż w typowych maklerkach odszyłam tkaniną szarą, aby koszula była bardziej praktyczna w noszeniu.
Guziki odprułam od za małej koszuli męża - dzięki czemu zaoszczędziłam całe 12 zł.
Niestety nie jestem zadowolona z odszycia dziurek, jednak to co uzyskałam to maksimum, które mogę wyciągnąć z mojej maszyny.
Już wkrótce postaram się pokazać mojego Winchestera na sobie.
Wybrałam bawełnę z dodatkiem lycry, aby tkanina lepiej się układała na sylwetce - czy był to trafny wybór okaże się w noszeniu.
Wykorzystałam wykrój z burdy plus, który niestety musiałam znacznie zmodyfikować zaszewkami, aby w końcu uzyskać pożądany efekt.
Stójkę kołnierza - inaczej niż w typowych maklerkach odszyłam tkaniną szarą, aby koszula była bardziej praktyczna w noszeniu.
Guziki odprułam od za małej koszuli męża - dzięki czemu zaoszczędziłam całe 12 zł.
Niestety nie jestem zadowolona z odszycia dziurek, jednak to co uzyskałam to maksimum, które mogę wyciągnąć z mojej maszyny.
Już wkrótce postaram się pokazać mojego Winchestera na sobie.
